چهار خوشبختی مقابل سه ناکامی؛ سپاهان ترسناک شد
تاریخ انتشار: ۳۰ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۲۴۰۹۴۵
به گزارش "ورزش سه"، کسب پیروزی مقابل قهرمان فصل گذشته لیگ در ورزشگاه آزادی و شکست دادن نساجی با ارائهی یک بازی شناور، آن هم در روز درخشش مانو فرناندز، خیلی زود هواداران سپاهان را به تیم ژوزه مورایس امیدوار کرد. اما مرد پرتغالی در ۴ هفتهی آتی به ترتیب مقابل گلگهر، فولاد، ذوبآهن و آلومینیوم اراک از کسب پیروزی ناکام ماند تا کم کم انتقادات را متوجه خودش، کادرش و حتی خریدهایش ببیند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به بهانهی نمایشهای درخشان این روزهای سپاهان و تقابل جذاب این هفتهیشان با تراکتور، قصد داریم نگاهی موشکافانهتر به دیدار زردپوشان نقش جهان با تیم قربان بردیف داشته باشیم.
*روزی که بردن توپهای سوم پیروز میدان را تعیین کرد
تراکتور بردیف که با ۴ برد از ۵ دیدار آخرش به نقش جهان آمده بود، برای گرفتار نشدن در تلهی پرسهای مرکز زمین سپاهان، بیخیال ساخت بازی از عقب زمین شده بود و تقریباً همهی ضربات شروع مجدد توسط اخباری و در ادامه توسط کاخساز، بلند زده میشد. در حالی که انتظار میرفت حضور همزمان سه هافبک در مرکز زمین آرایش ۲-۵-۳ تراکتور در کنار قرار گرفتن رضا اسدی در خط حمله، به تبریزیها امکان بردن توپهای سوم بیشتری را بدهد، این هافبکهای سپاهان( به ویژه مسعود ریگی) بودند که با جایگیریهای مناسبشان اغلب توپهای سوم را تصاحب میکردند. این یکی از مواردی بود که در کاهش مالکیت توپ تراکتور( ۳۲٪)، حتی قبل از ۱۰ نفره شدن آنها، تأثیر چشمگیری داشت.
مشکل بعدی تیم بردیف در این مسابقه، اجرای ضعیف تلهی پرس در جناحین در کنار دفاع نامنظم در بلاک بود. تراکتور که با آرایش ۲-۳-۵ دفاع میکرد، وینگبکهای خود را روی دو وینگر سپاهان «مارک» کرده بود و دو هافبک بازوی تبریزیها، آلوز و واگنین، وظیفه داشتند در صورت انتقال توپ به مدافعان کناری سپاهان برای ساخت بازی از عقب، روی آنها بروند. اما مسئله آن جا بود که در زمان شیفت به جناحین، پوشش مناسب توسط بازوی مخالف سمت توپ و دو مهاجم نوک تراکتور در این مسابقه( اسدی و عباسزاده) داده نمیشد؛ در نتیجه حداقل ۲ هافبک از ۳ هافبک مرکزی سپاهان آزاد میماندند و اگر اصفهانیها موفق میشدند توپ را از جناحین در آورند، فضای بسیار زیادی در مرکز زمین نصیب هافبکهایشان میشد.
تصویر ۶: واگنین، بازوی سمت مخالف توپ تراکتور، به جای نقطهی آبی رنگ ۱، باید در نقطهی آبی رنگ ۲ قرار میگرفت تا پاس احتمالی به یاسین سلمانی را ببندد. همچنین عباسزاده هم باید پاس احتمالی به ریگی را میبست. هیچ کدام از این دو اتفاق نمیافتد و سپاهان بعد از خارج کردن توپ از جناح، آن را به ریگی میرساند.تصویر ۷: آلوز، هادی و اسدی، هر سه در فاصلهی زیادی با ریگی قرار دارند و رضاییان بهراحتی توپ را به مسعود میسپارد.تصویر ۸: اسدی ۱۲ متر با ریگی فاصله دارد، آلوز هم خیلی دیر تصمیم به فشار وارد کردن به محمد دانشگر، مدافع میانی بازیساز سپاهان میگیرد؛ در نتیجه، مدافع سپاهان یک پاس پشت مدافعان را برای کامسوبا ارسال میکند.تصویر ۹: در حالیکه ۵ مدافع تراکتور در چنین وضعیت آشفتهای قرار دارند، الویس کامسوبا از فضای پشت وینگبک چپ تراکتور به داخل فرار میکند، با اخباری تک به تک میشود و باعث اخراج دروازهبان تراکتور میگردد.تیم بردیف چهطور به موقعیت رسید؟
با حضور ریکاردو آلوز و گوستاوو واگنین در ترکیب تراکتور به عنوان دو ایستگاهیزن قهار، در کنار مدافعان میانی بلندقد، تبریزیها این فصل در ضربات شروع مجدد بسیار خطرناک ظاهر شدهاند و در هر مسابقه در این فاز بازی یا گل به رسیدهاند یا موقعیتهای مسلم گلزنی خلق کردند. دیدار با سپاهان هم از این قاعده مستثنی نبود.
روش دومی که تیم بردیف در این دیدار از طریق آن به موقعیت میرسید، انتقالهای از دفاع به حمله در فضای پشت مدافعان کناری رونده سپاهان، نورافکن و رضاییان بود. روشی که در نیمهی دوم و با اضافه شدن کاوه رضایی که تخصصش فرار در کانالهای دفاعی است، بیشتر خود را نشان داد و در نهایت هم تراکتور را به گل رساند.
تصویر ۱۲: ۴ مدافع سپاهان و فاصلهی زیاد مدافعان کناری با مدافعان میانی در این تصویر مشخص است. کاوه رضایی به درستی در فضای بین رضاییان-رناتو جایگیری کرده، پاس بلند به همان فضا( منطقهی آبی رنگ) ارسال میشود، رناتو در پوشش فضای پشت رضاییان ناموفق است، در نتیجه کاوه گل اول تراکتور را به ثمر میرساند.ظهور پدیدهای به نام عیسی مرادی، جا افتادن الویس کامسوبا در پست وینگر راست، تثبیت زوج دفاعی دانشگر-رناتو برای چهارمین بازی متوالی و استفاده درست از فرشاد احمدزاده در پست ۸، همه و همه نشانههایی بارز از پیدا کردن شناخت کامل ژوزه مورایس و کادرش از ظرفیتهای اسکواد تیمش دارد. مسئلهای که میتواند هواداران سپاهان را امیدوار کند روند خوب تیمشان در این ۴ هفته، برخلاف روند خوبشان در ۳ هفتهی اول، ادامهدار باشد.
علی کمانگری
منبع: ورزش 3
کلیدواژه: توپ های سوم منطقه ی آبی ی سپاهان تیر اول ضربه ی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.varzesh3.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ورزش 3» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۲۴۰۹۴۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
رامین پس از گلزنی صورتش را پنهان کرد!
به گزارش "ورزشسه"، در این مسابقه بارها و بارها شاهد نفوذها، ارسالها و حتی شوتزنیهای رامین رضائیان بودیم، تا وقتی سوت پایان مسابقه به صدا درآمد، او کلیدیترین بازیکن تیمش در یک مصاف حیاتی و سرنوشتساز لقب بگیرد.
رامین که هفتههای خوبی را در سال جدید و در روزهای پرآشوب داخلی باشگاه تجربه نمیکرد، در دقیقه 40 دیدار برابر استقلال ملاثانی بار دیگر یکی از همان ارسالهای همیشگیاش را به محوطه جریمه تیم حریف رساند؛ جایی که کاوه رضایی متبحرانه منتظر توپ بود تا با پرش و چرخشی که به سرش داد، دروازه کردانی را باز کند.
این پایان ماموریت در ورزشگاه فولاد آرهنا نبود و او که در بین دو نیمه وقتهای اضافی در حلقه اتحاد بازیکنان سپاهان وضعیت کاملا متمایز و متفاوتی نسبت به سایر بازیکنان دارد و در تفکری عمیق دیده میشود، در دقیقه 117 و در شرایطی که انتظار میرفت شهریار مغانلو زننده پنالتی باشد، توپ را از آقای لیگ و بهترین گلزن سپاهان گرفت تا پس از مدتها پایش به گلزنی هم باز شود.
رضائیان یکی از اثرگذارترین مهره های سپاهان در این فصل با زدن 4 گل و ارسال 5 پاس گل بوده و حالا در جام حذفی هم تجربه و توانایی او در یک شب سخت به کمک مورایس و سایر هم تیمی هایش آمد. علاوه بر این بازگشت رامین به روزهای اوج میتواند خبر خوشی در آستانه مصاف دشوار سپاهان در آزادی مقابل پرسپولیس باشد.
عکاس: یاسر جمالی